Bak hiç tek düze,kuralcı bir anne olmadım. Ben rahatlıktan yanayım. Bazen illa ki dikkat ettiğim şeyler oldu oluyor da. Ama her zaman her şekilde değil. Çocuk dediğin dışarıya kışın karın ortasında da çıkacak. Yemek saati,uyku saati, eve geç kaldık diye koşulmayacak. Ver eline bir simit ya da yolda dağıttıkları pişiden. Ya da eve dönüş yolunda uykusu geldiği her anda uyuyabilsin. ‘’Bugün de böyle olsun’’ diyebilmeli. Hergün değil bugün böyle olsun. O da mutlu olsun. İleride geriye baktığında hatırlayacağı bir anı bırak. Hergün aynı olursa, saati saatine bir rutini yaşarsa, ne anısı olur geleceğe dair? Ona bir koku, hatırlayacağı bir şarkı...